I 🍁 Autumn

Her ne kadar pastırma sıcakları da yaşasak, sonbahar geldi oley! 

Yılın en sevdiğim yarısı başladı. 

Hoş geldin yağmurlar, sarı yapraklar, yatağın içine kıvrılıp kitap okumak, dizi izlemek, bal kabağı ile ilgili herşey!

Ama bu yazı o kadar güzel noktaladım ki, üzerimdeki bütün negatif herşey uçtu gitti. Bu tatilin bu kadar iyi geçmesinin en önemli tarafı ailemle ciddi en yakin arkadaş modunda olmamızdı. 

Annemle zaten yıllardır öyleydim de, babamla çok soğuktu aramız. Bu tatil onu da aştık.  Artik daha çok bize uyum sağlıyor, bir de hakikaten kafa adam, nereye gitsek birileri ile hemen yakın olup orada özel muamele görmemizi sağlıyor asf

Ben kime çektiysem hiç ilk andan yakın olabilme huyum yok. Olmasını isterdim açıkçası. Harika bir şey çünkü.  

Yaz böyle bitince, sonbahara bomba gibi başladım. Çizimlere ağırlık verdim, hatta hayranı olduğum çizer güzel şeyler söyledi bu konuda. O yuzden dünden beri uçar moddayim :)

Bu sonbahar daha çok kitap okuyacağım gibi duruyor çünkü yavaş yavaş depresyondan çıkmaya başladım. Doktor ilaç yazmıştı bu konu ile ilgili ama ilaçları kullanamadım. Simdiye kadar bu konu ile ilgili konuşmayı da istemiyordum çünkü yaşadığı şeyi silah olarak kullanan insanlardan olmayacağıma dair sözüm vardı kendime. Bir de depresyonu çok büyük bir hastalık olarak görmüyorum. Herkesde var, şu dönemde hele depresif olmayana tuhaf gözle bakarım ben açıkçası.  

Nasılsa artık kendimi daha iyi hissetmeye başladım konuşabilirim :)

Benim yaşadığım şeyin en zorlayan tarafı sevdiğim şeyleri çok zor yapabilmemdi. Sevdiğim kitaplari, dizileri, filmleri hatta abartip bazen müzikleri bile dinlemek, okumak, izlemek istemiyorum. Bu gercekten çok zor bir durum. Geçen sene bir baktım hep tur kitapları okumuşum. Onlarin da çoğunu çok aşırı sevmemiştim. Halen bunun neden olduğunu çözemedim. Kendimi cezalandırıyor olabilir miyim? 

Bu sene çok güzel kitaplarla başladım. Bakalım biraz da olsun bu konuda ilerleme kaydedecek miyim? 

Ama sonbahar güzel, kıymetini bilelim 🍁